سال 1398 بر شما هموطنان گرامی مبارک باد

لحظه تحویل سال 1398

لحظه تحویل سال 1398 هجری شمسی به ساعت رسمی جمهوری اسلامی ایران ساعت 1 و 28 دقیقه و 27 ثانیه روز پنج شنبه 1 فروردین هجری شمسی مطابق 14 رجب 1440 هجری قمری و 21 مارس 2019 میلادی

رنگ سال تحویل 98

لحظه تحویل سال 1398

لحظه تحویل سال 1398 هجری شمسی به ساعت رسمی جمهوری اسلامی ایران ساعت 1 و 28 دقیقه و 27 ثانیه روز پنج شنبه 1 فروردین هجری شمسی مطابق 14 رجب 1440 هجری قمری و 21 مارس 2019 میلادی

رنگ سال تحویل 98

رنگ سال 98 در حقیقت هم زمان با ورود به سال جدید میلادی به مرجانی تغییر یافت، در حقیقت رنگ سال را مجله معروف پنتون به شکل هر ساله انتخاب میکند. رنگ مرجانی "Pantone 16-1546 Living Coral" که در زیر مشخص شده را میتوان ترکیبی از رنگ های صورتی و نارنجی دانست. این یک رنگ زنده و زندگی بخش است که میتواند آرامش را با خود به همراه بیاورد. رنگ سال گذشته میلادی، رنگ بنفش بود.
پنتون برای انتخاب دقیق رنگ هر سال، یک تیم حرفه ای دارد که میزان استفاده از رنگ های گوناگون را رصد میکنند.

برای خیلی از مردم نام حیوان سال به دنیا آمدنشان مهم است و اغلب برای گرفتن فال و طالع بینی و . از آن استفاده می کنند و برای عده ای که تقویم و سر رسید چاپ می کنند این موضوع مهم است زیرا می خواهند از نماد این حیوان در محصولشان استفاده کنند.

حیوان سال 98 ، خوک

خوک ها از داران می باشند و و از دسته گراز سانان ، خوک ها جزو حیوانات اهلی محسوب شده خوراک آنها تقریبا همه چیز است آنها هم گوشت میخورند هم گیاه و اینکه خوک ها بسیار باهوش هستند و به شدت به زندگی اجتماعی علاقه دارند.

برای تفکیک جنس نر از ماده این حیوان راحت ترین راه دندان این حیوان ( خوک ) می باشد که دندان جلوی نرها بصورت یک عاج است و در ماده ها اینگونه نیست.

خصوصیات سال خوک

برای اینکه خوک ها عاشق خوردن و خوابیدن هستند این سال را نماد تنبلی و چاقی میدانند، البته از جانب مثبت سال خوک نماد ثروت و زیادی نعمت می دانند.

خصوصیات متولدین سال خوک

افرادی که در سال خوک به دنیا می آیند معمولا انسان های رک گویی هستند و به چشم دیگران اجتماعی نیستند، آنها ظاهری آرام و قلبی مهربان دارند و البته استقلال کافی در زندگی ندارند، از خصوصیات بارز دیگر متولدین سال خوک می توان به این مورد اشاره کرد که تا وقتی به انها نزدیک نشدید آنها را قضاوت نکنید آنها فوق العاده مهربان و قلبی رئوف دارند.

مشاغل مناسب برای متولدین سال خوک

کمدین، هنرپیشه، تاجر، نقاش، شاعر، نویسنده، فیلم ساز، مهندس معمار، محقق، پزشک و تولید کننده.

مشاهیر و بزرگان متولد سال خوک

روچیلد اول، راکفلر اول و فورد اول، سن ایگناتیوس لویولا، فدریکوگارسیالورکا، فرانسواویون و آلبرت شوایترز، پاسگال، لوکوبوزیه، فیلد مارشال مونتگمری، مارشال فوخ و ژرژ پمپیدو، هنری هشتم، بیسمارک، الیورکرامول، مادام دومانتنون و فرانسواز ساگان.

نوروز و تاریخچه این جشن کهن

نوروز به عنوان یکی از کهن ترین و محبوب ترین جشن ها در میان ایرانیان است که در اوایل فروردین (نخستین روز سال خورشیدی ایرانی) و با شروع فصل بهار آغاز می شود. البته گفتنی است در دوران ایران باستان (حدود 4000 سال پیش در دوران خوارزمشاهیان) در این روز برای فرا رسیدن فصل سبز (فصل بهار) به پایکوبی و شادی می پرداختند. این رسم زیبا و دوست داشتنی ادامه پیدا کرده است تا به نسل های امروزی رسیده است و شاهد جشن های هر ساله در میان ایرانیان هستیم.

باید گفت که این جشن علاوه بر مناطق فلات ایران در کشورهای دیگر مانند تاجیکستان، قزاقستان، افغانستان، سوریه، چین و ترکیه برگزار می شود. این نشان دهنده این است که این جشن در تمامی دنیا در میان ایرانیان و مسلمانان محبوب می باشد و فاصله آن ها از کشور و آیین خود نمی تواند این روز زیبا را از خاطر آن ها پاک کند. البته در کشور های دیگر نوروز با نام های دیگر مانند Nauroz، Nowruz خوانده می شود.

این جشن نشان دهنده دوستی و صمیمیت و شادی و سرخوشی است که از گذشتگان به ما یادگار رسیده است. گذشته ها و آثار و علائم نشان می دهد که این جشن ایرانی بوده و سال های دور در میان اقوام ایرانی مرسوم بوده است. باید گفت که علت اصلی این جشن در ایام قدیم شروع فصل بهار بوده است. در این فصل سبز شدن و زیباتر شدن طبیعت و همچنین افزایش روزی نوید خوبی بوده و از همین رو جشن گرفته می شده است. نوروز با فرا رسیدن فصل سبز سال و با رویش شکوفه ها و گل های زیبا بسیار جلوه دارد و پیام زندگی ذوباره را منتقل می کند.

منشا اصلی برگزاری این جشن در زمان های گذشته به طور دقیق مشخص نمی باشد اما برخی از محققان منشاء را بابلیان (538 قبل از میلادی که کوروش بزرگ به بابل حمله کرد) و برخی دیگر زردتشتیان می دانند. البته جالب است که بدانید این جشن در شاهنامه ی فردوسی جزء اعمال کیومرث (نخستین شاه در شاهنامه) گفته شده است.

نوروز در زمان هخامنشیان

در این دوره (538 سال قبل از تاریخ میلادی است) کوروش بزرگ اعمالی را برای ترفیع سربازان و همچنین بخشش مجرمان در نظر می گرفتند. علاوه بر این ها شروع به پاکسازی شهرها در مقابل افراد و اعمال فساد می کرده اند.

البته این جشن در این دوران برای دیگر پادشاهان مانند داریوش یکم با اهمیت بوده است. نشانه ها و علائم بر روی سنگ نوشته ها نشانگر این است که هخامنشیان با نوروز آشنا بوده و جشن و پایکوبی می کرده اند.

نوروز در زمان ساسانیان

اردشیر بابکان بنیان گذار سلسله ی ساسانیان پس از پیروز شدن در جنگ با دولت روم خواستار برگزاری نوروز شد و از آن زمان در این دوره نوروز به رسمیت شناخته شد.

در این دوره 25 روز قبل از بهار (5 اسفند) مردم شروع به کاشت انواع حبوبات و غلات (برنج، گندم، جو، نخود، ارزن، و لوبیا) در محلی به نام دروازه ستون می کردند که محصولات تا روز اول عید رشد کرده و به بار بنشیند. در زمان هرمز اول آتش روشن کردن در روز اول نوروز مرسوم شد و در دوران هرمز دوم سکه دادن به دوستداران به عنوان عیدی متداول شد.

نوروز در زمان اشکانیان

جشن نوروز در این دوره بسیار با شکوه تر و به مدت شش روز جشن گرفته می شد و به دو دوره تقسیم می شده است. دوره ی اول از یکم تا پنجم فروردین بوده که آن را نوروز عامه (نوروز کوچک) می نامیدند و دوره ی دوم که در روز ششم فروردین جشن گرفته می شده و نوروز خاصه (نوروز بزرگ) نامیده می شده است.
در این روز افراد معمولی مانند دهقانان، ان، سپاهیان، پیشه‌وران و اشراف به دیدار شاه رفته و مشکلات خود را بازگو می کردند و در روز ششم فروردین (نوروز خاصه) در صورت صلاح دید شاه ترتیب اثر داده می شد.

نوروز پس از اسلام

با توجه به اینکه جشن های بسیاری در این دوره با گذشت زمان فراموش شد اما همچنین نوروز جزء جشن های اصلی در این دوره می باشد. از دلایل اینکه نوروز هنوز جایگاه خود را پس از گذشت این همه زمان حفظ کرده است پیوند عمیق این رسم در آیین، تاریخ و فرهنگ ایران است.
اعراب پس از شکست شاهنشاهی ساسانی جشن نوروز را ممنوع و مردم را بر شادی و پاکوبی محکوم به پرداخت مالیات می کرده اند که این روال تا دوران پادشاهی امویه و عباسی ادامه داشت تا اینکه این جشن و آیین بزرگ بر مخالفت آن ها غلبه کرده و مجدد در میان مردم و حاکمان گرامی داشته شد.
تاریخ ایران نشانگر این است که جشن و شادی نوروز در دوران عباسیان، سلجوقیان و صفویان نیز محبوب بوده است و مورد احترام قرار می گرفته است.

ما را دنبال کنید.